Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
prześladowca — m odm. jak ż II, DCMs. prześladowcacy; lm M. prześladowcacy, DB. prześladowcaców książk. «ten, kto prześladuje kogoś lub coś, nastaje na czyjeś życie, zdrowie, spokój itp.; dręczyciel, gnębiciel» … Słownik języka polskiego
gnębiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto gnębi kogoś, prześladuje; dręczyciel, prześladowca» … Słownik języka polskiego
przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem … Słownik języka polskiego
gnębiciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek gnębiący kogoś; prześladowca {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
